Ze wstępu:

Mazury Garbate stanowią wschodnią część Mazur. Obejmują one całkowicie obszar powiatów: ełckiego, oleckiego i gołdapskiego oraz wschodnie części giżyckiego i węgorzewskiego. Teren ten graniczy na zachodzie z Doliną Wielkich Jezior Mazurskich, na wschodzie z Pojezierzem Suwalskim, na południu z Podlasiem, a na północy sięga po granicę państwa. Faliste ukształtowanie powierzchni tego regionu zjednało mu nazwę Mazur Garbatych. Na całych Mazurach Garbatych występują wzgórza i znaczne wzniesienia. Na omawianym terenie wzgórza te tworzą na północy malownicze Szeskie Góry oraz pasmo Piłaki, dodające krajobrazowi północnej części  Mazur Garbatych szczególnego uroku. Południowa część kraju, zwłaszcza na południe i wschód od Ełku, jest bardziej równinna. Cały region usiany jest jeziorami pochodzenia polodowcowego.

Pomijając niuanse geograficzne warto zauważyć, że północna i południowa granica terenów objętych powyższą definicją pokrywają się z miejscami, w których młodość spędził Fritz Skowronnek: leśniczówką Szujki nieopodal Gołdapi i letniskiem Szyba pod Ełkiem. Być może zatem traktowanie tej części Mazur jako jednej całości określonej jedna nazwą lepiej koresponduje z geograficznym tłem wspomnień tego pisarza. Uważna lektura powieści Muzeum ziemi ojczystej Siegfrieda Lenza również pozwala wnioskować, że ojczyzną jej bohaterów jest nie tylko Ełk z najbliższym otoczeniem , ale cała okolica sięgająca po Wydminy, Kalinowo oraz Szeskie i Gołdapskie Góry. Krótko mówiąc, ich kraj ojczysty to szeroko rozumiane Mazury Garbate.

Wspomniana wcześniej pierwotna propozycja tytułu tej książki wskazuje, w jaki sposób możemy zapoznać się bliżej z Mazurami Garbatymi podróżując drogą wodną. Krainę tę oplatają bowiem trzy rzeki: Lega, Gołdapa i Ełk, które –  w połączeniu z transportem kajaków na krótkich odcinkach lądowych – pozwalają opłynąć ją dookoła. Podróż możemy rozpocząć w okolicach Jeziora Rajgrodzkiego, do którego wpada rzeka Lega. Płynąc pod prąd Legi, przepłyniemy jezioro Selmęt Wielki, po czym kierując się na północ osiągniemy jeziora Oleckie Małe i Wielkie. Z tego ostatniego, wciąż płynąc pod prąd Legi, dotrzemy do jej źródeł, które zaledwie  kilka kilometrów dzieli od źródeł rzeki Jarki. Z nurtem  Jarki można dopłynąć do jeziora Gołdap. Jego odpływem jest rzeka Gołdapa, okalająca od południa Lasy Skaliskie i łącząca się nieopodal Ołownika z Węgorapą.

 

 

Autor: Wojciech Kujawsski

120,00

Pozostało tylko: 2