-
Niestety, wyprzedane :), ale mamy jeszcze dużo innych pięknych rzeczy :)
Dawne Prusy Wschodnie po II Wojnie Światowej Stalin sztucznie przedzielił na pół. Zatem dobrze poznawać ich historię i zagadki jako całości, bo szczególnie w północnej części miało miejsce wiele niesamowitych oraz zagadkowych zdarzeń. Ukryto tam jeszcze więcej dóbr i skarbów niż na naszej południowej stronie. -
Niestety, wyprzedane :), ale mamy jeszcze dużo innych pięknych rzeczy :)
To, co do tej pory wiedzieliśmy o gauleiterze Erichu Kochu było wiedzą mocno okrojoną. Ze źródeł rosyjskich wynika dużo więcej, szczególnie w sprawie depozytów i Bursztynowej Komnaty, o których wiedział, a nawet znal dokładną lokalizacje niektórych schowków. -
Niestety, wyprzedane :), ale mamy jeszcze dużo innych pięknych rzeczy :)
Zapraszam w kolejną wyprawy po Warmii i Mazurach, tropami nieznanych wydarzeń i tajemniczych pozostałości. Także do zagłębienia się w sekrety dawnego poligonu Stablack, który skrywa dziwne budowle, górę z tunelami i zapewne wiele skrzyń z dziełami sztuki. Uchylmy zatem rąbka tajemnic i spróbujmy wspólnie rozwiązać zagadki przeszłości. Tomasz Sowiński -
Niestety, wyprzedane :), ale mamy jeszcze dużo innych pięknych rzeczy :)
Tajemnice ciekawostki, miejsca i zdarzenia nieznane, jak i nie do końca poznane. Tam, gdzie ścierały się i następowały po sobie różne narody, wciąż jest wiele do odkrycia. A historie, pozornie wyjaśnione, pod wpływem nowych informacji okazują się bardziej zawiłe. Jednak nie ostateczne wyjaśnienie, a ich rozwiązywanie stanowi największą przyjemność. Mam nadzieję, że również w tej książce zachęcę Państwa do rozważań i wypraw w różne zakątki naszego województwa, które wciąż skrywają wiele tajemnic. Tomasz Sowiński -
Niestety, wyprzedane :), ale mamy jeszcze dużo innych pięknych rzeczy :)
Na terenach Warmii i Mazur miały miejsce ciekawe, a nierzadko i tajemnicze zdarzenia. Po niektórych pozostały ślady materialne, a po innych jedynie przekazy ustne. Nie kiedy były to sprawy tak utajnione, że niewiele o nich wiadomo lub nadal czekają na swoich odkrywców. Przedstawione historie fascynują swoją aurą tajemniczości, inne niesamowitością, a jeszcze inne ukrytymi skarbami. Książka ta ujawni Państwu wiele tajemnic, a przedstawione fakty i hipotezy wciągną do samodzielnych rozważań, a może i poszukiwań! Po jej przeczytaniu, zmieni się Państwa spojrzenie na nasze województwo, będące dawniej częścią Prus, Zapraszam zatem do lektury, jakiej jeszcze nie bylo o tych terenach! Tomasz Sowiński -
Niestety, wyprzedane :), ale mamy jeszcze dużo innych pięknych rzeczy :)
Skazany przed laty za morderstwo pacjent szpitala psychiatrycznego Zygmunt Milewski próbuje popełnić samobójstwo. Jeden z psychiatrów, Wiktor Janosz, zaczyna interesować się jego przypadkiem i z pomocą znajomego policjanta wraca do dawno zamkniętej sprawy. Ku swojemu zdziwieniu napotyka jednak mur milczenia, a nawet wrogości. Niechęć potęguje fakt, że Wiktor jest w miasteczku obcy, przyjechał tutaj z Warszawy z powodu problemów osobistych i zawodowych. Mimo to nie odpuszcza a zawikłane tropy prowadzą go w odległą, przedwojenną i powojenną przeszłość Węgorzewa - Angerburga i jego mieszkańców. W śledztwie pomaga mu młoda dziennikarka, Judyta Socha. Jakie tajemnice spokojnego małego miasteczka z niegdysiejszych Prus Wschodnich wyjdą na jaw? -
Elżbieta Kina - z wykształcenia pedagog - terapeuta, z zamiłowania i pasji kreatywny twórca. Jako osoba wysoko wrażliwa długo szukała swojej życiowej drogi i zawodu, w którym mogłaby pomagać ludziom, a jednocześnie spełniać się artystycznie. Terapia zajęciowa dała jej taką szansę, dzięki czemu obecnie pracuje jako terapeuta zajęciowy z osobami niepełnosprawnymi. W pracy jest ceniona za kreatywność, cierpliwość, opiekuńczość i pozytywne podejście do życia. Projektowanie szydełkowych zabawek traktuje jak misję uszczęśliwiania dzieci i dorosłych, którzy maja prawdziwą frajdę, robiąc jej projekty. Połączyła więc książkę dla dziewiarek z książką dla dzieci, żeby dziecko mogło czynnie uczestniczyć w procesie twórczym i być jego częścią. Niniejsza książka jest odzwierciedleniem pasji i wielkiego serca autorki. -
Niestety, wyprzedane :), ale mamy jeszcze dużo innych pięknych rzeczy :)
To miała być niewielka publikacja opowiadająca o dziedzictwie kulturowym Sztynortu i jego najbliższej okolicy. Jednak im szybciej chciałem skończyć pisanie, tym więcej pojawiało się nowych wątków, zagadnień, miejsc, osób etc. Szkoda opuścić, żal pominąć Co więcej - niemal każda informacja wymagała weryfikacji, czasami bardzo pracochłonnej. Mam na dzieję, że książka "Sztynort. Blaski i cienie", stanie się wciągającą lekturą, dzięki której Czytelnicy pozwolą się poprowadzić po tutejszych alejach, dróżkach i zakamarkach, wszak "Wielka głusza nad jeziorem" to nie tylko pałac i park. Na Państwa drodze stawiam też najważniejsze - moim subiektywnym zdaniem - osoby związane ze Sztynortem. To przede wszystkim członkowie rodu von Lehndorff, ale także ich przyjaciele, a nawet wrogowie Zapraszam do, czasami nieco wścibskiego, zaglądania w ich życie. Sadzę ze Czytelnicy łatwo dopasują do konkretnych osób przydomki "Dobra pani" , "Szambelan", "Wielka inwestorka", "Obieżyświat", "Dyplomata", "Zamachowiec", "Mąż srogi", "Carolus"... Ludzie Sztynortu to nie tylko persony szlachetnie urodzone. To także osoby z otoczenia pałacu, nauczyciele, rzemieślnicy, chłopi, którzy pozostawili po sobie sztynorckie ślady. Z pozoru wiatr je pozamiatał, ale spróbowałem je odtworzyć. -
ŚWIATYNIE KRESÓW Książka ta jest próbą ukazania wspaniałości budowli sakralnych na ziemiach dawnych Kresów. W zasadzie próbą z góry skazaną na niepowodzenie. Z dwóch powodów. Pierwszy - dość banalny: w jednym albumie nie sposób pokazać wszystkiego. Drugi powód jest symbolem minionego wieku - wielu świątyń już nie ma. Padły ofiarą komunizmu lub wyszły z czasów „Wyrzucania Boga" zrujnowane. Zbrukane. odarte z dawnego dostojeństwa, pozbawione blasku, trwają dziś w zapomnieniu. Są dramatycznym świadectwem rządów dzikiej ideologii, ale jednocześnie wspomnieniem świetności dawnej Rzeczypospolitej. -
Niestety, wyprzedane :), ale mamy jeszcze dużo innych pięknych rzeczy :)
Żółte kwiaty kwitnących rzepaków, złociste łany zbóż, leśne zakątki, kręte strumyki, przydrożne kapliczki, piękno warmińskiej wsi i zabudowań... Gdzieś tam, pośród drzew, w płytkim dole, w szczerym polu, rozciągnięci niczym bruzdy ornej ziemi, leżą szczątki poległych w bojach. Często włóczę się rowerem po Warmii przemierzając jej szlaki w poszukiwaniu tajemniczych miejsc, słuchając ciekawych opowieści ludzi związanych z tą ziemią. Jedną z form jest również eksploracja i odnajdywanie zaginionych artefaktów II wojny światowej. Od kilku lat moja pasją stały się rekonstrukcje historyczne. Będąc członkiem w Stowarzyszeniu Grupy Rekonstrukcji Historycznej "Allenstein" wraz z przyjaciółmi przenosimy się w czasie w epokowych mundurach odtwarzając żołnierzy Armii Czerwonej i Wermachtu. To wszystko złożyło się na powstanie tej publikacji. Książka jest próbą przedstawienia grupy niemieckich żołnierzy broniących się przed żądnymi zemsty hordami ze wschodu, zalewającymi byłe Prusy Wschodnie w zimie 1945 roku. Stawiając opór w obronie własnej i ludzi ją zamieszkujących, broniąc często rodzinnych stron, co potęgowało walkę z sowieckim walcem rozjeżdżającym wszystko na swojej drodze do bezwzględnego zwycięstwa. Jest to również próba wędrówki w głąb własnej wyobraźni, zapisu miejsc potyczek i bitew, w których miałem możliwość stanąć, a nawet je odkryć po tylu latach. -
Niestety, wyprzedane :), ale mamy jeszcze dużo innych pięknych rzeczy :)
Studio Form Architektonicznych PANTEL to olsztyńska pracownia projektowa działająca od 1995 r. Jej właścicielem i założycielem jest mgr. inż. architekt Tomasz Lella. Pracownia zajmuje się projektowaniem zespołów mieszkalnych wielorodzinnych, budynków użyteczności publicznej, szkolnictwa, hoteli oraz galerii handlowo-usługowych. Osobnym przedmiotem działalności Pracowni jest projektowanie domów mieszkalnych nawiązujących swa formą do tradycji regionu. Działanie to podyktowane jest pasją Tomasza Lelli do dawnej architektury Warmii i Mazur. Zawód architekta i jego osobista wrażliwość na piękno, umiłowanie malowniczych pejzaży połączone z szacunkiem dla minionej historii regionu zaowocowały ideą, którą wdrożył w działania Pracowni: ocalić od zapomnienia dawne wzorce budownictwa regionalnego oraz projektować domy, które łączą w sobie harmonię i wzajemne przenikanie przyrody i architektury.
-
Ze wstępu: Tym razem nasza podróż wiedzie przez południową część Krainy Wielkich Jezior Mazurskich, wokół centralnie położonego w niej jeziora Śniardwy. Trasa pokrywa się częściowo ze szlakiem Krutyni: ponownie odwiedzamy Ruciane- Nidę oraz jeziora Bełdany i Nidzkie. Jednak powrót do tych samych miejsc nie powinien nikogo znudzić, i to nie tylko ze względu na ich niepowtarzalny urok. o ile w Krutyni przepłynęliśmy Bełdany na południe od Iznoty, o tyle w Śniardwach zapoznajemy się bliżej z północną częścią jeziora i żyjącymi w nim sielawami. Jezioro Nidzkie przemierzamy tym samym co poprzednio szlakiem z Rucianego do Wiartla, jednak nasze zainteresowanie bardziej skupia się na życiu okolicznych wsi i leśnych osad, które poprzednio zostały (nie przypadkiem) potraktowane dość pobieżnie. Poza tym poznajemy całkiem nowe miejsca w obrębie umownego trójkąta, którego wierzchołki wyznaczają miasta Pisz, Orzysz i Mikołajki.
-
Niestety, wyprzedane :), ale mamy jeszcze dużo innych pięknych rzeczy :)
Inspiracją do napisania tej pracy były zainteresowania działalność naukowa profesora Władyslawa Chojnackiego (1920-1991). jednego z polskich pionierów badan nad historia i kultura Mazur. Przywiązywał on dużą uwagę do mazurskiej biografistyki. Wśród rozpoczętych przez niego prac znajdowała się również Kartoteka pastorów na Mazurach w XIX wieku", która za zgoda Autora trafiła w moje ręce, stanowiąc pod stawę do stworzenia niniejszego Słownika duchownych ewangelickich na Mazurach. W książce przedstawiono ponad 660 sylwetek duchownych Ewangelickiego Kościoła Unijnego i Kościoła Ewangelicko-Reformowanego pracujących na terenie Mazur, zarówno tych, którzy spędzili tu cale swoje zawodowe życie, jak i tych, którzy zagościli jedynie przelotnie. -
Niestety, wyprzedane :), ale mamy jeszcze dużo innych pięknych rzeczy :)
"Słodkie Sulejki" to mazurskie gawędy pisane z humorem i nostalgią...bez nacjonalistycznej awersji, ale też bez ambicji ukazania historycznej perspektywy. Były wspomnieniem świata, który zaginął raz na zawsze; był egzotyczny, niemal baśniowy, zamieszkany przez ludzi, w których - mimo niemieckiego języka czuło się już szeroką duszę Europy Wschodniej.
-
Niestety, wyprzedane :), ale mamy jeszcze dużo innych pięknych rzeczy :)
Życie towarzyskie w Krzyżach kwitnie na przystani pana Szczupakiewicza, przy grze w kości i makao. Są i romanse! A jakże! Na całych jeziorach Ty... szepnie zarumieniona Agnieszka Osiecka do ucha Jeremiego Przybory. Podczas wczasów pracowniczych w Perle Jezior niejedna para utonie w miłosnym uścisku, zapominając o codziennych problemach. Nagle krzyk, plusk i Nóż w wodzie. Roman Polański z Leonem Niemczykiem płyną. Christine" po Oscara! Po takich stresach odpocząć można tylko w Sztynorcie. "Zęza" zaprasza: szanty, mocne trunki i tańce do rana. Lecz noc uwalnia też duchy... Piękna Christa z żalu za utraconym majątkiem snuje się po romantycznych zakamarkach pałacu w Karnitach i nawet Zbigniew Nienacki nie jest w stanie odgadnąć jej prawdziwej historii. Może podpowiedziałby mu Karol Małłek w zaciszu jednej z sal Mazurskiego Uniwersytetu Ludowego, jest jednak zajęty pogawędką z Johnem Steinbeckiem.Bolesław Bierut spieszy się na polowanie w łańskim imperium", ale na kolejnych stronach niespodziewanie następuje zupełna cisza, nadjeziorna, przedburzowa flauta. Noc przychodzi w środku dnia i wielu nie wypuści już ze swych objęć. Na wszystko posępnie spogląda skryty za olsztyńskim zamkiem Mikołaj Kopernik- może jest zazdrosny o iławski pomnik Stefana Żeromskiego? Na moście w Giżycku ktoś woła, że i tak wszystkie drogi prowadzą do Mrągowa, ale Piękna Pani z Dzieciątkiem na miejsce Swojego objawienia wybiera jednak Gietrzwałd. Czy usłyszała wołanie więzionego w Stoczku kardynała Wyszyńskieg -
Niestety, wyprzedane :), ale mamy jeszcze dużo innych pięknych rzeczy :)
Zamykający dzieje Polski Ludowej rok 1989 był ostatnim, w którym podział na stronę „naszą" i obóz ,,onych" posiadał pełne uzasadnienie - nie tylko emocjonalne, czy historyczne - ale również ustrojowe. Niniejszy wybór 160 dokumentów z epoki jest przyczynkiem do określenia stanu świadomości rządzących. Publikowane tu dokumenty są dowodem, że kierownictwo odchodzącej do przeszłości Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej było doskonale zorientowane w sytuacji: nastrojach społecznych, randze zachodzących wydarzeń, konsekwencjach podejmowanych działań i decyzji. Partia posiadała również zadziwiająco głęboki i trafny obraz stanu własnego: dręczących ją słabości i ich przyczyn. Czasami potrafiła nawet wskazać skuteczne środki zaradcze. Nie miała już jednak mocy, by je wdrożyć. -
Ośrodek Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego oraz Instytut Pamięci Narodowej Oddział w Białymstoku zorganizowali w maju 2005 roku konferencję naukową "Rok 1945. Między wojną a pokojem". W 60 rocznice zakończenia II wojny światowej". Historycy z Polski, Litwy, Białorusi i Rosji przeanalizowali skutki wojny dla tych państw. Starano się odpowiedzieć na pytanie czy Polska jako czwarta siła w tym ogólnoświatowym konflikcie zwyciężyła, czy przegrała. Podjęto niezmiernie interesujący temat bilansu wojny dla Polski i Polaków, dla Litwy i Litwinów, dla Białorusi i Białorusinów. Referaty udowodniły, jak mocno II wojna światowa tkwi w zbiorowej pamięci tych nacji, jak każdy z tych narodów postrzega jej skutki. W Olsztynie mogli spotkać się, wymienić poglądy i podyskutować historycy krajów wschodnich sąsiadujących ze sobą, a w przeszłości tworzących jedno państwo. Niewątpliwie istnieje konieczność kontynuowania takich badań, a także publikowania wspólnych syntez historycznych. Wszystkie wymienione narody poniosły w czasie II wojny światowej ogromne straty ludnościowe, materialne; kraje nadbałtyckie utraciły swą państwowość, a Polska suwerenność. Dokonując bilansu II wojny światowej uczestnicy konferencji przeanalizowali też skutki dla Prus Wschodnich. Z ich obszaru powstały Warmia i Mazury, obwód kaliningradzki czy okręg kłajpedzki. Wojna dokonała na tych terenach ogromnych zniszczeń, doprowadziła do masowych migracji ludności. Nowi osadnicy zaczęli zagospodarowywać te ziemie w czasach niezwykle trudnych nie tylko ze względów gospodarczych, ale i politycznych. W niniejszej publikacji ukazany jest tez okres budowy totalitarnego systemu - od kształtowania się nowej sytuacji politycznej i nowego społeczeństwa w okręgu mazurskim po represje, które dotknęły mieszkańców Suwalszczyzny i Podlasia. Historycy z Olsztyna i Białegostoku ocenili i pokazali rzeczywistość Polski północno-wschodniej po roku 1945. Podjęli tematy niełatwe, wymagające nowej oceny, weryfikacji dotychczasowego stanu badań i wprowadzenia do historiografii polskiej nieznanej faktografii. -
Niestety, wyprzedane :), ale mamy jeszcze dużo innych pięknych rzeczy :)
Na obrzeżach wsi w luterańskim zaborze, w którym ceni się ciężką pracę, pachnie świeżo zmieloną kawą, a pastor Martin Ritter, dobry duch tego domostwa, pisze kazania. Przyszłość nadciąga jednak nieubłaganie niczym burza i pochłania ludzkie marzenia. Wielką miłość i rodzinne szczęście niszczy wojna. Rozdziela ludzi i każe zapomnieć o własnej wierze i przeszłości. Historia nikogo nie oszczędza. Kobiety z kolejnych pokoleń Ritterów, piękne, odważne i mądre przedstawicielki swojego swojego rodu, walczą z przeciwnościami losu. Łączy je tylko wspólna krew, ale i to samo imię, które jest jak proroctwo, a może przekleństwo wypełniające przeznaczenie. Realizm magiczny Patrycji Pelicy przenosi czytelnika w utracony świat dawnych Prus. Opowieść zachwyca swoją prostota i swoim kunsztem. W luterańskim zborze historia zatacza koło. Zaczyna się i kończy wraz z nieustającym powrotem wiecznej miłości -
Pusty las to książka o życiu wśród zrujnowanych cerkwi i zdziczałych sadów", o wrastaniu w osierocony krajobraz i o czytaniu świata, który trwa już tylko w powidokach czegoś, czego „nie wolno przeoczyć". Monika Sznajderman czyta Beskid Niski i czyta Wołowiec - czyta swoje miejsce na ziemi, miejsce życia na łące pamięci, w wyrwach po dawnych mieszkańcach Łemkowszczyzny. Te wyrwy, te pasma pustki - niewidoczne na pierwszy rzut oka - zjawiają się pośród słów, zawołane po imieniu. W tej prozie niemal słychać stukot klawiszy pod opuszkami palców, słychać oddech zbratany z rytmem kroków. I słychać też - mocno, wyraźnie - coś, co jest jak łemkowskie gorzkie żale, jak smutna litania". Pusty las - miejsce, od którego wieje groza, całe w dreszczach, zagrzebane w cierpkiej ciszy. I jednocześnie jest to miejsce żywych głosów, codziennej krzątaniny, powszedniej czułości istnienia, która pachnie chlebem, tarniną i mgłą. Może w tym właśnie leży tajemnica tej prozy - w czułości, z jaką Monika Sznajderman dotyka ziemi niczyjej, leżącej pod białym, lodowatym słońcem, śmiertelnie zranionej. Ta czułość dotknięć jest czułością słów, ale ma też w sobie coś z miłości - przenikliwej, trzeźwej, dyskretnej. Taka miłość staje w pustym lesie, nawołuje. Wywabia z nieistnienia to, co powinno trwać. Układa usta do dawno zapomnianych imion jak do pocałunku. Powierza istnienie wyobraźni - osłania je, opatruje jego rany. PROF. PAWEŁ PRÓCHNIAK -
Niestety, wyprzedane :), ale mamy jeszcze dużo innych pięknych rzeczy :)
Prusy nie cieszą się w Polsce dobrą opinią. Nic w tym dziwnego, bo kojarzą się nam negatywnie: z rozbiorami Rzeczypospolitej, prześladowaniem polskości, germanizacją, militaryzmem i kapralskim drylem. Niemniej trzeba przyznać, że Prusy w ciągu pięciu stuleci przeszły daleką drogę od niezbyt liczącej się na mapie Rzeszy Marchii Brandenburskiej oraz osłabionego w konfrontacji z Polską i Litwą państwa zakonu krzyżackiego do europejskiej potęgi i zwornika Drugiego Cesarstwa Niemieckiego. To apogeum pruskiego sukcesu przeminęło wraz z wojenną klęską w pierwszej wojnie światowej i upadkiem dynastii Hohenzollernów. Ostatecznie kres istnieniu państwa pruskiego (w ramach Niemiec) położyli alianci po drugiej wojnie światowej. Prof. Grzegorz Kucharczyk, barwnie opisuje dzieje Prus, przybliża ich władców ( w tym bardzo wybitnych, jak choćby Fryderyk Wilhelm zwany Wielkim Elektorem czy Fryderyk II), pokazuje najważniejsze momenty, postacie i zjawiska w ich historii. Ta książka nie tylko daje czytelnikowi wiedzę, ale też skłania do myślenia o przeszłości, teraźniejszości i przyszłości stosunków polsko-niemieckich.
-
Ze wstępu: Ilustrowany przewodnik Prusy Górne jest kontynuacją poprzedniego tomu serii w tym sensie, że przenosi nas do leżącej na zachód od rzeki Pasłęki historycznej krainy, w tradycji i literaturze niemieckiej określanej zwyczajowo jako Oberland. Nazwa Oberland przyjęła się współcześnie również wśród polskich miłośników tych ziem i ich dziedzictwa kulturowego, dlatego mogłaby trafnie posłużyć za tytuł niniejszego opracowania. Tym bardziej, że - w przeciwieństwie do polskiego nazewnictwa - jako osadzona w tradycji jednoznacznie kojarzy się z terenami położonymi na zachód od Warmii, na wschód od Powiśla, na południe od Żuław i na północny zachód od mazurskiej Wielkiej Kniei. Publikacja polsko-niemiecka
-
Ilustrowany przewodnik Prusy Górne, jest kontynuacją poprzedniego tomu serii w tym sensie, że przenosi nas do leżącej na zachód od rzeki Pasłęki historycznej krainy, w tradycji i literaturze niemieckiej określanej zwyczajowo jako Oberland. Nazwa Oberland przyjęła się współcześnie również wśród polskich miłośników tych ziem i ich dziedzictwa kulturowego, dlatego mogłaby trafnie posłużyć za tytuł niniejszego opracowania. Tym bardziej, że - w przeciwieństwie do polskiego nazewnictwa - jako osadzona w tradycji jednoznacznie kojarzy się z terenami położonymi na zachód od Warmii, na wschód od Powiśla, na południe od Żuław i na północny zachód od mazurskiej Wielkiej Kniei. -
Niestety, wyprzedane :), ale mamy jeszcze dużo innych pięknych rzeczy :)
Poniemieckie to błyskotliwa opowieść o losach domów, cmentarzy i rzeczy, od szaf po oleodruki. Karolina Kuszyk - sama ,,wychowana na poniemieckim" - tropi ślady, wczytuje się we wspomnienia osadników i przesiedleńców, a przede wszystkim zadaje pytania. Czym są dla nas poniemieckie rzeczy? Śmieciami, na których rodzice i dziadkowie musieli się urządzać, bo nie mieli innego wyjścia? Jak bardzo dom poniemiecki musiał się napracować, żeby zasłużyć na miano polskiego? A co się stało z niemieckimi cmentarzami na ziemiach przyłączonych do Polski w 1945 roku? Opowiadając o tym, jak biografie poniemieckich domów, rzeczy i cmentarzy splatały się z losami ich polskich spadkobierców od powojnia po współczesność, autorka zastanawia się także, czym jest dziś polskość i ile obcości potrafimy znieść w tym, co swoje.To wielka sztuka opisać poniemieckiego ducha zachodnich ziem Polski w sposób tak osobisty i głęboki, a jednocześnie tak lekki, pełen subtelnego humoru, jak robi to Karolina Kuszyk. Z uwagą, empatią i szacunkiem dla codzienności autorka przygląda się przestrzeniom, przedmiotom i ludziom, bada ich historie, śledzi skomplikowane polsko-niemieckie relacje, naznaczone nienawiścią, chęcią odwetu, poczuciem krzywdy, ale i rosnącej bliskości. Pokazuje, jak przedmioty stają się łącznikami między ich przed- i powojennymi właścicielami. Bada ślady wysiedleń w duszach poszkodowanych, ale i w nas. Bada wielką powojenna ranę, a jednocześnie ją zabliźnia. Brygida Helbig -
W dawnych czasach duch miejsca i poczucie przynależności były częścią kulturowej egzystencji człowieka. W swym codziennym życiu podziwiał on naturę i doceniał powiązania, jakie odnajdywał między jej królestwami i żywiołami. Dziś są jeszcze takie miejsca na Ziemi, gdzie związek człowieka z naturą, jako część kulturowej tradycji, jest wciąż zauważalny i wszyscy możemy z niego zaczerpnąć. Polska: duch ziemi ma nam ów związek na nowo ukazać i uświadomić, przedstawiając ludzi zaginionych i miejsca zapomniane. W pięknych, wielowymiarowych, pełnych wrażliwości fotografiach Krzysztofa Heyke czas zwolnił swój bieg. Oprócz przedstawień ponadczasowych - pełnych spokoju polskich pejzaży, widoków wiejskich chat i ogrodów - znajdziemy tu sceny bardziej kameralne: pełne szczegółów wnętrza oraz portrety ludzi uchwyconych przy pracy, nierzadko rękodziele, i przy zabawie, w czas świąteczny, gdy będąc częścią społeczności uczestniczą w rytuałach związanych z afirmacją cyklu życia i śmierci. Osnowę dla albumu stanowi upływ czasu biegnącego przez cztery pory roku. Niech przywołanie tego odwiecznego cyklu dopomoże nam w odnalezieniu wewnętrznej harmonii i uświadomi sens życia, który, w połączeniu z rytmem ziemi, staje się radosny i owocny.
Galeria stacjonarna
Plac Wolności 7
11-600 Węgorzewo
dni powszednie: 10 - 14
soboty: 10 - 14
Nasz sklep jest certyfikowanym uczestnikiem programu Zakup Prospołeczny. Sprawdź co to oznacza.
Zapraszamy do polubienia naszego profilu na Facebooku.
© Fundacja Skarbiec Mazurski. Wszelkie prawa do zdjęć umieszczonych na tej stronie są własnością naszą, czyli Fundacji Skarbiec Mazurski. Wykorzystywanie ich bez naszej zgody będzie dla nas bardzo niemiłe i dlatego jest zabronione. Zawsze można zapytać nas o zgodę na wykorzystanie naszych materiałów.